Noordelijke Pantanal
Zo, daar gaan we weer! Brazilië is het land waar we momenteel qua ontwikkeling de meeste tijd in moeten steken maar als je op een kaart kijkt is dat ook niet zo heel vreemd! Vol goede moed stappen we weer in het vliegtuig om op 1 dag vanaf Amsterdam terecht te komen in "the middle of nowhere". Het is even doorzetten maar dan heb je ook wat...........wat heet!
Dag 1;
We komen aan in een vochtig en dampend Cuiaba waar Guido en Simone op ons staan te wachten. We reizen eens een keer met zijn vieren. Voor ons allemaal een uitprobeersel maar kon niet beter werken! De gids (een beer van een vrouw met de welluidende naam Mama Joe) staat klaar en verklaart dat we nog "een stukje" moeten rijden. Dat stukje blijkt een cool anderhalf uur te zijn maar dan stappen we uit bij een zeer knus plekje waar alles al donker is......Na veel rammelen komt er toch iemand opendoen en liggen we binnen een half uur zalig te ronken in de koelte van de hooglanden van Brazilië!
Dag 2;
Om een uur of 6 vinden veel vogels dat we wel genoeg hebben geslapen en worden we heerlijk wakker gefloten. Ik zet me buiten met een kop koffie en geniet van de zon die net lekker warm begint te worden. Een ontbijt waar je u tegen zegt verder ontmoeten we de Engelse eigenaar van dit prachtige plekje. Het is een oude jager die vroeger in de Pantanal jaguars schoot. Hij moest verhuizen omdat ie zijn eigen huid daar niet meer zeker was (jawel, de tijden veranderen soms echt!). Mama Joe zet er vaart achter en we gaan op pad. We zijn in de buurt van de Noord Pantanal waar Cuiaba de grote stad is. De Pantanal is vochtig en heet maar de bergen die de Pantanal met water voeden zijn heerlijk zeker in de ochtend en de avond heerlijk koel. Onze eerste stop is het middelpunt van Zuid Amerika. Wat zou dat toch zijn? Die wens om alle middelpunten te markeren? Afijn, dit stelt niet veel voor maar het uitzicht over de Pantanal vanaf hier is wonderschoon! We rijden verder en vergapen ons aan de nodige watervallen totdat er één blijkt te zijn waar je ook onder kunt poedelen. Kijk, now we´re talking! Binnen no time liggen we te water en nemen onze eerste caipirinha. Beetje te vroeg en we zijn dan ook al gelijk rozig........ Ach, we zijn in Brasil en alles gaat hier niet zo snel. In de middag moeten we na de lunch een flink stuk rijden en komen dan uiteindelijk uit in Nobres. Dat is eigenlijk een gek lang dorp waar geen bal is te beleven maar de omgeving hier is spectaculair, dat gaan we morgen hoogstpersoonlijk ondervinden! Voor nu betrekken we onze kamers (simpel maar schoon) en gaan we verderop eten want het hotel doet zelf geen diner. Met de hele Braziliaanse luchtmacht aan kevers om ons heen storten we ons op de kip.......na een poosje besluiten we echter maar dekking te gaan zoeken. Morgen weer verder.......
Dag 3;
Lekker vroeg wakker en na een snel ontbijtje (nou ja, Braziliaans snel that is....) gaan we op pad. We komen bij een bosje met een heldere bron en gek genoeg staat hier ook net weer de eigenaar van ons hotelletje. Hij geeft ons 3 dozen eieren en op zijn commando verschijnen uit het niets een hele troep aapjes die kennelijk in de gaten hebben dat het hier om het ontbijt gaat! Wonderlijk.......Het gebied rond Nobres staat in de kinderschoenen qua toerisme. Buitenlanders vind je er sowieso nauwelijks maar ook Brazilianen zelf zijn nog niet aan deze uithoek toegekomen. Er zijn nog bijna geen verharde wegen al wordt daar momenteel wel hard aan gewerkt. Net als in Bonito (bekender en gelegen in de buurt van Campo Grande in het zuiden van de Pantanal) zijn hier bronnen die kraakheldere riviertjes hebben gemaakt en waar je prachtig tussen de tropische zoetwatervissen kunt snorkelen. Piranha´s hebben ze gelukkig geen last van. De bronnen zijn spectaculair van kleur en degene waar wij in plonzen is hemelsblauw, net een sprookje. Zeker als je je hoofd onder water steekt. Met onze duikmaskers op zakken we genietend de rivier af om na een uur weer terug bij ons aanvangspunt te komen. Het is hier écht nog puur genieten in de breedste zin van het woord. Na een snelle lunch bedenken we ons ineens dat we liever nog een waterval bezoeken dan een siësta gaan houden. We zetten koers naar de Serra Azul, een wonderschone waterval (écht één van de mooiste die ik ooit heb gezien!) die je na een lekkere klim en klauterpartij kunt bereiken. Mama Joe is afgehaakt maar wij liggen na drie kwartier buffelen heerlijk onder de waterval. Na terug te zijn gehobbeld zitten we precies in de auto als het begint te hozen van de regen. Tegen de tijd dat we weer uitstappen stopt het weer keurig en hebben we een prachtige zonsondergang aan een meer vol met ara´s en papagaaien. Dit stukje Brazilië mag je echt niet missen, het is betoverend........
Dag 4;
Met goede moed rijden we terug naar Cuiaba om gelijk door te tuffen maar een lokaal restaurant voor onze lunch. Eindelijk vinden we een churrasceria en we genieten van heerlijk gezouten en mals vlees. Het is vanaf hier nog een half uur rijden tot de start van de Transpantaneira, de enige weg hier in de Noord Pantanal. De hele middag worden we verwend met enorme hoeveelheden kaaimannen, twee tapirs (!), en natuurlijk een keur aan vogels en capibarra´s. Moe maar zeer voldaan komen we laat in de avond in de Puma lodge aan. Morgen gaan we op zoek naar onze eerste jaguar!
Dag 5;
We rijden vanmorgen naar de grote rivier die de Noord Pantanal van het zuiden scheidt. Na ons goed te hebben ingesmeerd stappen we aan boord en zetten we koers naar een gebied dat hier bekend staat als " het spikkelpoezen gebied". Er varen boten met rangers om ze te spotten en ons te waarschuwen mochten we in de buurt zijn. We struinen eerst wat kreken af en worden getrakteerd op een hele familie reuzenotters die een kabaal van jewelste maken. Het is bloedkokendheet op de boot en net als we de moed wat beginnen te verliezen zien we iemand druk zwaaien. Na 3 minuten begint onze ontmoeting met een prachtige zwangere jaguar en gedurende een half uur laat ze zich uitgebreid bewonderen en fotograferen. Wij zijn in de wolken! We varen terug maar ik wil er toch even bij vermelden dat al hadden we de jaguar niet gezien, we nog steeds van dit gebied onder de indruk zouden zijn geweest! Onze dag kan niet meer stuk en in de avond vieren we een klein feestje.....
Dag 6;
Het feestje begint eindelijk een beetje op te trekken als Mama Joe ineens ANACONDA gilt....Ze springt uit de auto en voor we er eigenlijk erg in hebben houden we met zijn allen deze 5 meter lange slang in de armen. Het was al een heerlijk reisje maar elke dag wordt het nog een beetje beter. Natuurlijk gaan we op de foto en als we vanmiddag bij onze volgende lodge komen worden we een beetje met jaloezie aangekeken. Stelletje Nederlandse uitslovers! In de namiddag wandelen we nog even naar de nabijgelegen wachttorens en in de avond maken we onze eerste nachtsafari. Dat is echter meer schudden dan kijken dus dat doen we morgen over maar dan "gewoon" op de transpantaneira!
Dag 7;
Te paard! We stijgen vanmorgen vroeg op om de zon te slim af te zijn en rijden door het wonderschone landschap. Vanmorgen zien we wat kleine aapjes maar de meeste lol is toch het paardrijden zelf. We mogen niet in draf en galop maar dat laatste kunnen we vooral niet laten. De gids wordt er moedeloos van maar wij genieten! De middag staat in het teken van bijkomen maar in de avond gaan we er nog even voor en spotten tijdens de nachtsafari twee ocelotten en een tapir. Vooral deze eerste kleine kat is een feestje. Als er dan ook nog een wasbeer familie door het beeld schuift weten wij dat we morgen met een goed gevoel naar Salvador kunnen vliegen!
Dag 8;
We vertrekken uit de Pantanal en Mama Joe is net als wij tot tranen toe geroerd. We hebben van haar en dankzij haar van de prachtige Pantanal genoten. De Pantanal zelf gooit er nog even een miereneter tegenaan en met een glimlach stappen we in het vliegtuig naar Salvador. Daar zijn we al eerder geweest en hebben we beschreven in ons vorige dagboek.